Survival

De Boekelopers Survivalrun bouwt een nieuwe survivalrunbaan. Meerdere leden zij de afgelopen 2 weken druk geweest met de voorbereidingen en bouw van de hoofdconstructie van de nieuwe baan. Op zaterdag 16 juli is het hoogste punt bereikt en is de hoofdconstructie af gekomen. De komende weken zat de constructie gevuld worden met hindernissen. Hierna zal er nog een dubbele apenhang van 50 meter lang worden gebouwd op het overige stuk van de groenstrook.

Wil je de bouw volgen? Kijk dan op onze Instagram @boekelopers_survivalrun of scan de QR-code.

 

Herman Simmelink die dus 85 jaar lid is.
Waar maak je dat nog mee?
Iemand die 85 jaar lang trouw is aan 1 club.
In Boekelo gebeurt dat dus: Deze week viert Herman Simmelink zijn 96e verjaardag.
Wij feliciteren hem van harte namens alle leden van BSC Unisson en zeggen: Op naar de 100.
Als club zijn we blij met alle leden van jong tot oud, maar we zijn nu wel supertrots op
Herman, gefeliciteerd!

Vorige week heeft iedereen kunnen zien hoe mooi de nieuwe sporthal op de Zweede wordt.

We gaan nu de laatste fase in en daarbij kunnen we jullie hulp goed gebruiken.

De komende periode is er namelijk veel ruimte voor zelfwerkzaamheid, zodat we op die manier de kosten kunnen drukken.

Heb je af en toe een uurtje vrij  -overdag of in de avond- en wil je bijdragen aan dit mooie gemeenschappelijke project?

Geef je dan op bij Gerrit Waanders ( gawaanders@kpnmail.nl ).

Samen klaren we die klus!

 

 

Het lijkt erop dat we met de Corona ellende langzaam in het eindspel terecht komen.

We zien dat van overheidswege allerlei maatregelen langzaam afgebouwd worden, waarbij ook wij hopelijk weer naar een normale situatie terug kunnen.

 

Wat betekent dat voor BSC Unisson?

Voor ons betekent dit dat we er nog niet zijn en er zeker nog regels blijven gelden, maar dat we – in navolging van de overheid- meer en meer overgaan naar een duurzame, lange termijn oplossing.

Concreet houdt dit in dat we de stringente controle op naleving van corona regels langzamerhand afbouwen. QR-codes zullen niet meer door een ingehuurde externe QR-controleur worden gecontroleerd. Ook andere regels omtrent voorkomen van Corona besmettingen zullen we geleidelijk aan minder actief van hogerhand controleren en sanctioneren.

De afgelopen periode heeft ons geleerd dat we verstandig handelen hierin (bv: “heb je klachten dan blijf je thuis”) goed kunnen toevertrouwen aan jullie eigen inschatting.

 

We willen op die manier toe naar een normale(re) situatie waarbij we dus een nadrukkelijk appel doen op het gezonde verstand van ons allen.

 

Hopend op jullie begrip en medewerking,

 

Bestuur BSC Unisson

Per 14 november is de kantine van BSC Unisson volledig gesloten.
Als gevolg van de nieuwe  maatregelen van de overheid, samen met de lastige situatie rondom handhaving leek ons dat toen een goed besluit.
Vanavond hebben we in het bestuur gesproken over de wens die bij een aantal leden leeft, om dat besluit te heroverwegen. We hebben daar uitgebreid over gesproken.
Mede vanwege de situatie mbt besmettingen die steeds nijpender wordt en de daaruit voortvloeiende dramatische situatie in de ziekenhuizen leek het ons heel onverstandig om de sluiting van de kantine nu terug te draaien.
Dat doen we dus ook niet: De kantine blijft voorlopig gesloten.
Bestuur BSC Unisson

Vanmiddag kwamen de dames van de Rabo Clubsupport actie langs bij De Zweede om aan onze vereniging een mooie prijs te overhandigen. Een cheque van € 1.735, – werd overhandigd. Opnieuw een geweldig bedrag en een opsteker voor de club. Zo ondersteund de https://www.rabobank.nl/lokale-bank/zuid-en-oost-twente onze en vele andere verenigingen. Dank aan een ieder die op ons gestemd heeft.

Afgelopen week hebben wij afscheid moeten nemen van Arno Wargerink.

Het was Arno’s grote wens om de uitvaartceremonie op de Zweede te houden.

Ondenkbaar natuurlijk om zo’n verzoek van iemand als Arno Wargerink te weigeren, tegelijkertijd een hele organisatie in heel korte tijd.

Maar dan blijkt weer hoe sterk onze club is en hoe krachtig de saamhorigheid. Uit alle hoeken van de vereniging kregen we te horen: kan ik wat doen? “als ik moet helpen moet je bellen, dan ben ik er”. Iemand begon op eigen initiatief met een bosmaaier de parkeerplaats netjes maken. Hetzelfde voor de plantenbakken op het terras: “ik regel dat, komt goed”.

Tenten werden gehuurd, last-minute koffievoorziening voor 400 personen geregeld, geluid en stoelen, fotografen en dronebeelden, teveel om op te noemen maar de schare aan hulptroepen uit onze vereniging (en van onze sponsoren!) was enorm en hartverwarmend.

Zo hebben we -samen met “Noabers en Kamereu”- voor Arno en familie een waardig afscheid kunnen realiseren.

Zijn eigen 5e elftal presteerde het om dezelfde avond alles weer op te ruimen en schoon te maken, zodat op zaterdag het gewone (sport) leven weer zijn gang kon gaan.

Op zo’n moment kun je alleen maar blij zijn hier onderdeel van uit te mogen maken.

Trots op onze vereniging!

Een club kan niet zonder vrijwilligers en BSC Unisson kan al helemaal niet zonder Arno Wargerink.

Toch hebben we afgelopen week -met een respectvolle uitvaart ceremonie op de Zweede- afscheid moeten nemen van Arno.

Arno was een vrijwilliger van de buitencategorie.

Wat rond 2015 begon met een weddenschap: “voor het einde van het jaar hangen hier 25 nieuwe reclameborden rond het veld” groeide door Arno uit tot een soepel draaiende en zeer succesvolle sponsorcommissie. Wie de weddenschap won moge duidelijk zijn: Voor de kerst hingen er al meer dan 30 borden.

Toen was t hek van de dam. In rap tempo ontstonden er nieuwe sponsor-initiatieven zoals balsponsor, TV-reclame, een echt scorebord, de voetbalplaatjesactie. Dat en nog veel meer werd door Arno bedacht, opgezet en uitgevoerd. Want hij had ideeën, maar was ook niet te beroerd om zelf de handen uit de mouwen te steken. Nooit deed je vergeefs een beroep op Arno om bv kantinedienst te draaien en ook op “zijn eigen” sponsoravond was het voor Arno geen enkel probleem om de schaal met hapjes zelf even rond te laten gaan.

Het was dan ook niet verwonderlijk dat bij het eerste officiële BSC Unisson sportgala Arno Wargerink -met glans- de verkiezing van clubman/clubvrouw van het jaar won.

Het mooie aan Arno was dat het hem absoluut niet om dat soort schouderklopjes was begonnen, maar dat hij er wel zichtbaar en oprecht van genoot.

Zijn ideeën bleven vervolgens komen: een omroeper bij wedstrijden van het eerste moest er komen en Arno regelde dat wel weer. Hij vroeg wat “sprekers” en zoals vrijwel altijd als Arno Wargerink iemand iets vroeg werd er ja gezegd.

Tegen Arno Wargerink zeg je gewoon geen nee.

Dat gold voor sponsoren, maar ook voor ons als mede vrijwilligers die hij op zijn eigen wijze kon enthousiasmeren. Als Arno mij op zijn bekende wijze vroeg: “Buj morgn nog druk?” wist ik al dat ik weer even aan de bak moest. En voor Arno deed je dat graag!

Hoe deed hij dat dan? Wat voor persoon was Arno Wargerink dat hij dit bij heel veel mensen teweeg kon brengen?

De teksten uit de vele rouwadvertenties geven daarin een heel mooi unaniem beeld:

Eigenschappen als Enthousiasme, toewijding, zijn mooie, eerlijke en royale karakter,

gedrevenheid, een actieve en immer positieve clubman, tomeloze inzet slaan de spijker op zijn kop.

De familie heeft Arno misschien wel op de beste manier getypeerd

Heel bijzonder, heel gewoon,

Gewoon een heel bijzonder persoon

En zo was Arno ook.

Heel gewoon: hij voelde zich nergens te groot voor, geen poespas, maar ook heel bijzonder

Arno had altijd aandacht en oog voor de ander. Arno was een man van binding en verbinding, iemand die WIN-WIN ook daadwerkelijk in de praktijk bracht.

Arno had de gun-factor.

Een grote wens van Arno was de realisatie van een tribune op de Zweede. Hij had al wel het nodige voorwerk gedaan en geregeld, maar de realisatie liet nog even op zich wachten. Toen Arno ziek werd kwam er vanuit de club de wens om die tribune snel te realiseren, zodat hij dat nog mee kon maken.

Dat hebben we in gang gezet, maar al snel werd duidelijk dat we dat niet gingen redden: zijn ziekte ging te snel.

Vervolgens kwam wederom uit de vereniging een breed gedragen wens (zeg maar gerust: eis).

Die tribune kan maar 1 naam krijgen: De Arno Wargerink tribune.

Mede door een fantastisch snelle actie van enkele leden heeft Arno dit nog wel kunnen zien, in schilderijvorm. Hij was erg ontroerd.     

Die acties tonen opnieuw aan hoe geliefd Arno was binnen alle geledingen van onze vereniging. Om dat te illustreren is zijn vertrek uit de kantine op donderdagavond een mooi voorbeeld.

Nog ene dan met de jas an.

Arno was donderdagavond graag in de kantine. Tuurlijk het was gezellig, maar Arno moest ook altijd nog mensen spreken om hulp te charteren voor allerlei sponsorklusjes (“den mok nog eem hebb’n” en “den mok ok nog eem an de jas trekkn”) Als hij zijn hulptroepen weer bij elkaar had was het tijd voor een pilsje aan de stamtafel, maar niet te lang want Arno wilde vroeg naar huis, want…vrijdag weer om kwart over 5 uit zijn mandje om te werken.

Als hij dan eindelijk besloten had om te vertrekken, deed hij soms wel 1,5 uur over de weg van de stamtafel naar de deur. Elke tafel -of het nou selectie was, zijn eigen 5e elftal of een jeugdteam- allemaal klampten ze hem aan: “Toe Arno kom nog even zitten”. Regelmatig klonk het dan: “ oké nog ene dan met de jas an”.

Dat moeten we vanaf nu dus allemaal missen.

Een club kan niet zonder vrijwilligers en BSC Unisson kan al helemaal niet zonder Arno Wargerink.

Toch zullen wij helaas zonder Arno Wargerink verder moeten.

We treuren om dat verlies, maar we zijn ook dankbaar voor wat hij allemaal voor onze club heeft betekent.

En we zijn heel blij dat we hem als persoon gekend hebben.

We gaan hem missen, maar niet vergeten.

Arno bedankt!

Afgelopen vrijdagochtend bereikte ons het treurige bericht dat Arno Wargerink is overleden.

Dat dit zou gebeuren was helaas geen verrassing, dat het zo snel ging wel.

Tot het laatst toe bleef Arno erg betrokken bij het wel en wee van BSC Unisson, zelfs toen de vermoeidheid als gevolg van zijn slopende ziekte hem dat zichtbaar lastig maakte.

De club betekende veel voor hem en hij betekende zo mogelijk nog meer voor de club.

Wij wensen zijn broers Bert en Hans, hun gezinnen en de verdere familie veel sterkte toe de komende tijd.

Wij zullen hem missen, maar niet vergeten!

Bestuur BSC Unisson