Na de overwinning op Victoria (2-1) was het de taak aan de jongens van trainer Joost van Goor om in Hengelo S.C. Barbaros te kloppen. Wederom deden er jongens van het 2e mee met andere elftallen om minuten te maken, terwijl Bram Klein Poelhuis, Coen Swidde en Dennis van Ommen aansloten om ritme op te doen in Hengelo. Waar Coen en Dennis inmiddels vaker wel dan niet meedoen, was Bram een welkome toevoeging afgelopen zondag. Dicky Huve trainde al weken verdienstelijk mee en mocht voor het eerst in lange tijd aansluiten in de selectie; Welkom terug Dicky! Luc Nibbelink is nog geblesseerd maar wederom mans genoeg om 90 minuten langs de lijn te sjouwen met een vlag in zijn hand, waarvoor hulde. Florian Busscher ontbrak wegens een klein inschattingsfoutje waarbij een auto en wat struiken en/of beplanting betrokken waren, de schuldige in deze zaak is op het moment van schrijven nog onbekend.
Opstelling: 1. Daan Weterholt, 2. Jesse Hinnen, 3. Jordy Wijnsma, 4. Michel Tieberink & 5. Sjors Roescher; 6. Dennis van Ommen, 8. Coen Swidde & 10. Matthijs Nagel; 11. Bram Klein Poelhuis, 9. Sven oude Groen & 7. Robin Winters.
Wissels: 12. Joost Aalpol, 13. Jules Dijkstra, 14. Dicky Huve, 15. Sjaak Klein Wentink
In het naastgelegen Fanny Blankers-Koen Stadion werd het startschot gegeven voor de halve marathon van Hengelo, en de mannen uit Boekelo leken hier inspiratie uit te halen. Toen er op het enigszins vroege tijdstip van 10:00 afgetrapt kon worden vlogen de boys uit Boekelo werkelijk uit de startblokken. Na goed combinatiewerk is het Sven Oude Groen die de bal meegeeft aan een vrije Bram Klein Poelhuis, hij kan goed gebruik maken van zijn snelheid en rond kalm en degelijk met zijn linkerpoot af in de verre hoek; 0-1 en een droomstart voor BSC Unisson 2.
Na de 0-1 komt de wedstrijd wat meer in evenwicht. De laatste linie en middelste linie van BSC Unisson weten de Hengelose formatie ver van de goal te houden en grijpen adequaat in wanneer er ook maar enige vorm van gevaar dreigt. Dat leidt ertoe dat Barbaros geen druk op het doel van Daan Weterholt weten te krijgen, echter weet BSC Unisson het lichte overwicht niet altijd te belonen met grote kansen omdat er niet altijd even slim gespeeld wordt. Zo wordt Robin Winters bijvoorbeeld te vaak verkeerd in stelling gebracht en wordt ook het drukzetten niet altijd ingestoken op de afgesproken manier. Een fase ontstaat hierdoor waarbij Barbaros het meeste balbezit heeft maar geen gaten in de Boekelose verdediging weet te creëeren, ze lijken daarom iets nodig te hebben wat op toeval of geluk berust is. Na een corner krijgt Jesse Hinnen de bal ongelukkig op zijn arm, en hoewel deze vrij kort van formaat zijn en een hansbal onvoorkoombaar lijkt legt de scheids de bal op de stip. Erg vervelend voor Jesse en zijn team maar toch een beslissing van de scheids die te billijken is. De penaltynemer van Barbaros wacht lang op een beweging van Daan en prikt dan keurig raak; 1-1.
De fase daarna weet BSC Unisson wat het te doen staat, het spel wordt beter en dat komt met name door een sterk optreden van het middenveld. De aanvoerder van Barbaros blijkt technisch erg vaardig en de spelmaker, maar is niet opgewassen tegen een meer dan sterke Matthijs Nagel. Waar hij de laatste weken al aantoont belangrijk te zijn in het spel van BSC Unisson geeft hij de spelmaker van Barbaros geen centimeter. Tel daarbij de vele meters van een evenwel goed spelende Dennis van Ommen en Coen Swidde op en je komt tot de conclusie dat er voor de Hengelose middenvelders een bijzonder vervelende en zware pot op het programma staat. Wanneer de drie musketiers op het middenveld dan ook nog eens voor voetbal en diepgang zorgen weet je dat de rapen gaar zijn: Dennis van Ommen stormt langs spits Sven en heeft alle tijd en ruimte om de keeper van Barbaros te verschalken. Helaas slaagt hij hier niet in en na een goede redding – en ook enigszins zwakke poging – blijft de stand 1-1.
De druk houdt dan aan en na een goed genomen corner is het Coen Swidde die de bal goed richting het kunstgras knikt, echter staat hier weer die dekselse keeper van Barbaros op de goede plek. Een goede redding daarbij voorkomt dat de jongens uit Boekelo een voorsprong weten te pakken.
Na een periode van weinig kansen ligt de rust op de loer. Er is dan echter nog een kleine 2 minuten te spelen en BSC Unisson wil hier dankbaar van profiteren. Na hard werken en verdedigen aan de zijlin bij Jesse Hinnen claimt Barbaros dat de bal uit is. Bram Klein Poelhuis staat dan ietwat vertwijfeld met de bal aan zijn voeten, echter vlagt de grens (van Barbaros) niet en neemt de scheidsrechter dus ook de beslissing dat de bal binnen de lijnen is gebleven. BSC Unisson combineert vervolgens snel over de rechterkant en het is wederom Bram die gelanceert wordt en zijn afterburners aanzet. Na een rush over de rechterkant belandt hij voor de keeper die inmiddels toch wel een sta-in-de-weg is geworden. Bram lijkt hier echter niet van onder de indruk te zijn en werkt koeltjes af: 1-2! Protesten van Barbaros leveren niks op, althans niet voor de beslissing van de scheidsrechter. Het levert wel het komische tafereel op van een grensrechter die na wat bekritiserende woorden van een Barbarosspeler het clubhuis wandelt om er ongetwijfeld te gaan genieten van één van de vele michelinsterwaardige gerechten die kantine in Hengelo rijk is. Omdat de rust inmiddels is aangebroken is dit verder voor de wedstrijd geen issue, en kunnen de jongens van Joost van Goor naar binnen voor een welverdiende beker met thee.
De gerechten in de kantine lijken zijn werk gedaan te hebben, daar de grensrechter vol goede moed ook aan de tweede helft begint. Hoewel hij in het tweedel deel vlagt voor iedere bal die vooruit wordt gegeven door BSC Unisson waren we als spelers al lang blij dat we weer een grens hadden om de wedstrijd mee uit te spelen. Luc Nibbelink aan de andere zijde ging al die tijd onverstoorbaar door met het erg serieus nemen van zijn taak; Klasse Luc.
In de rust wordt Sjaak ‘opa’ Klein Wentink ingebracht voor Robin Winters, Robin had zijn dag niet maar mag toch terugkijken op een helft waarin hij hard gewerkt heeft. Veel onnodige meters, dat wel, maar hard werk is hard werk.
Dat harde werken ging ook door in de rest van de ploeg. De drie musketier op het middenveld blijven gas geven en Barbaros lijkt na een kleine 10 minuten in de tweede helft wel klaar te zijn met al dat gesjouw. Backs Jesse en Sjors blijven om en om opstomen langs de zijlijn en diepgang vanuit meerdere personen creëeren chaos in de defensie van Barbaros. Dit leidt ook tot meer kansen en een beter veldspel van BSC Unisson. Na een voorzet is het Sjaak die zijn invalbeurt bekroont met een assist op Dennis. Sjaak legt de bal op een kleine 5 meter klaar voor Dennis die netjes afrond met zijn chocoladebeen: 1-3 en Boekelo kan de winst inmiddels ruiken.
Hierna blijft het spelbeeld onveranderd. Achterin geven Jordy en Michel praktisch niks weg en krijgen te maken met een spits die er klaar mee is: “Pfff die lange poten van jullie zijn irritant man” zo wordt er lachend gezegd door de spits die plusminus 80 centimeter korter was dan het centrale duo. Waarna hij verdwijnt uit spitspositie om zich te laten zakken naar het middenveld. Waar hij echter niet rekening mee hield is dat het verhaal daar niet anders was; ook hier kreeg hij geen centimeter ruimte en waren het Dennis en Matthijs die onverstoorbaar hun werk bleven doen. Coen is op dat moment al gewisseld voor Joost Aalpol. Joost mag zich bewijzen als linksbuiten terwijl Sjaak een linie zakt naar het middenveld. Ook Dicky maakt op dat moment zijn rentree. Hij vervangt Sven, die belangrijk was met zijn 2 assists op Bram.
Dat Joost moest wennen aan een plek als aanvaller in plaats van als linksback bleek na twee aanzienlijke scoringskansen. Waar hij eerst het voor elkaar krijgt om een bal over het vangnet te koppen, weet hij daarna niet de keeper te verschalken met een schot. Ik heb het nog even opgezocht, een vangnet is vaak op zijn minst een meter of 20 hoog. Knappe kerel als je daar overheen weet te koppen…
Toen het ook Joost duidelijk was dat hij voor doelpunten moest zorgen in plaats van ze te voorkomen kon er wederom gejuicht worden in Hengelo. Joost weet de bal terug te leggen op Dennis van Ommen die een goal maakt om je vingers bij af te likken. Hij ontvangt de bal op de linkerpunt van de welbekende 16 en krult de bal met rechts weergaloos in de verre hoek. Dennis heeft inmiddels zijn misser in de eerste helft herstelt en Joost mag een assistje bijschrijven.
Jesse Hinnen is op dat moment moegestreden van zijn gevechten aan de zijlijn. Na afloop beschreef teamgenoot Joost Aalpol hem als: “Zo’n hond die in je kuit hangt weejwa, kom ie nig vanaf!”. En dat bleek ook. Waar een normaal duel op het veld zo’n seconde of 3 duurde leken Jesse’s duels met de linkeraanvaller van Barbaros gevoelsmatig minutenlang door te gaan. Fantastisch om te zien en dit is ook hoe Jesse op zijn best is. Jules Dijkstra mag invallen voor hem en doet dit prima, ook met Jules als tegenstander weet de linksbuiten van Barbaros niks te creëeren. De wedstrijd is vervolgens na 90 minuten klaar en de scheidsrechter fluit nog een laatste keer om het eindsignaal te geven. Euforie heerst bij BSC Unisson 2 want opnieuw zijn er 3 heerlijke punten die meegenomen worden naar De Zweede. Een dikverdiende overwinning en wederom op een manier waar alleen maar lof voor kan zijn; strijdlust, passie en veel voor elkaar willen doen is wat tekenend is voor dit elftal afgelopen zondag. Iets waar trainer Joost samen met leiders Berthil en Harald toch enkel vol positieve gevoelens naar kijkt.
Graag wil ik hier ook nog wat zeggen over de tegenstander. Waar er vaak negatieve zaken in wedstrijden worden belicht omtrent ruzies, scheidsrechters of andere randzaken hebben we afgelopen zondag tegen een ontzettend leuke tegenstander gevoetbald. Sportiviteit, prima voetbal, een leuke wedstrijd en een dolletje tussendoor: zo hoort het. Bij deze dus een sportieve groet richting de jongens van Barbaros. Hopelijk kunnen we er op ons complex wederom een leuke pot van maken!
BSC Unisson 2 hoopt deze lijn door te trekken en mikt op een plekje in de subtop, en met nog meerdere wedstrijden tegoed op de concurrentie en de huidige sfeer en vorm in het team is dit mogelijk. Wanneer er geen blessures of andere gekkigheden komen is het genieten van de strijdlust bij het tweede, ik kan dus alleen maar aanraden om te komen kijken! Op zondag 10 april staat er een thuiswedstrijd tegen koploper Vosta gepland. Het is echter op het moment van schrijven nog niet duidelijk of deze doorgaat in verband met het carnaval in Boekelo. Mocht deze wedstrijd niet doorgaan door de benoemde reden zul je voor het zien van een thuiswedstrijd geduld moeten hebben, de volgende staat namelijk pas op 15 mei gepland. Vogido is dan de tegenstander.
Michel Tieberink
