Voetbal
Zaterdag 26 september speelden we thuis tegen de JO7-2 van Delden. De grote jongens van Delden JO7-1 van de week daarvoor stonden nog scherp op ons netvlies en er ging dan ook een zucht van verlichting door het team toen onze tegenstander schoorvoetend ons veld betrad. Je zag onze jongens denken: Dat moet te doen zijn. En zo was het ook. Eigenlijk zijn we in de deze wedstrijd niet 1 keer bang geweest om te verliezen. Wel moet ik zeggen dat als we net zo fel hadden gestreden voor elke bal als de week ervoor, dan hadden we niets heel gelaten van onze tegenstander. Nu waren we veel te lief en lieten de tegenstander nog een beetje “heel”. We dat zijn Noud, Kerem, Tommy, Ties, Miran, Julian, Merijn en Moritz. We speelden zo gezegd wat gezapig. Wel vooral op de helft van de tegenstander maar scoren ging nog niet zo makkelijk. We lieten de tegenstander zelfs af en toe gevaarlijk voor ons doel komen. Gelukkig waren zij ook niet erg trefzeker. Na 10 minuten was het dan toch eindelijk Kerem die de ban brak en het eerste doelpunt scoorde. Het leek erop dat hij dacht: En nu is het wel klaar met rustig aan doen. Hij versnelde een paar keer van achteruit en soleerde vrij makkelijk al zigzaggend naar het doel van de tegenstander en maakte het koelbloedig af. Vervolgens namen we weer gas terug en waren we even vooral aan het verdedigen. Vlak voor rust hadden we weer even een opleving en scoorde Noud uit een heuse scrimmage voor de goal van Delden. 2-0.
Na rust kwam er eindelijk wat meer pit in het spel. Zowel aanvallend als verdedigend waren we feller dan voor rust en Delden kwam steeds minder vaak aan de bal. Toch scoorden we maar 2 keer. Eerst scoorde Noud nog een keer. Ook hij wist een solo van achteruit mooi af te ronden. Snel daarna scoorde Kerem de 4-0. Met nog een paar minuten te gaan dachten onze jongens nog even alleen aan aanvallen en zo kwam het dat Delden heel makkelijk nog tot scoren kwam. Eindstand 4-1. Volgens ondergetekende had de uitslag veel groter kunnen uitvallen maar onze toppers lieten niet het achterste van hun tong zien.
Zaterdag 3 oktober stond de uitwedstrijd tegen Hoeve Vooruit JO7-1 op het programma. Helaas waren Tommy en Ties afwezig. Maar wel kwam Luc voor het eerst ons team versterken. In de 1e helft moesten we even wennen aan het veld. Ten eerste speelden we op erg glad kunstgras, waardoor we de bal soms moeilijk onder controle kregen. Verder klopte de afmeting van het veld niet. Het veld was een stuk korter. En hier, zo bleek, was onze tegenstander wel aan gewend. Ze schoten vooral van ver op goal en omdat het veld zo kort was, was de kans dat de bal in 1 keer de goal in ging behoorlijk groot. Na 5 seconden kwamen we dan al op die manier met 1-0 achter. Een beetje beteuterd stonden onze helden naar de bal in de goal te kijken. Gelukkig waren we voetballend veel beter dus gingen onze jongens vol goede moed op zoek naar de gelijkmaker. En wij deden dat dus wel voetballend. Van achteruit werd er gezocht naar de vrijstaande man waarna ze al overspelend richting goal gingen. Uiteindelijk was het Kerem die de 1e goal maakte. Grote blijdschap! Even later was het weer Delden wat scoorde door een schot van helemaal achterin het veld op ons lege doel. Immers een keeper hebben we niet bij de 4 tegen 4 en onze laatste man stond aanvallend opgesteld. 2-1 achter. Even weer recht zetten dus. Inmiddels was Luc het veld ingekomen om zijn debuut te maken. En dat werd een heel mooi debuut want na een paar minuten al scoorde hij met een verwoestend hard schot in de linker hoek. En ook nu weer na mooi samenspel met Moritz en Julian. 2-2. Delden mocht aftrappen en meteen dook Noud op de bal en soleerde naar voren om vervolgens simpel de bal in de goal te schieten. 2-3. Delden bedacht dat de aftrap anders moest, de bal werd meteen hard richting ons doel geschoten. Gelukkig stond daar Merijn goed op te letten. Hij speelde de bal meteen naar links waar Julian de bal doortikte naar Miran die op avontuur ging richting Deldens doel. De ene na de andere tegenstander ging hij voorbij, een aantal zelfs 2 keer en uiteindelijk belande hij met bal en al in de goal. Wat een doorzettingsvermogen. Dat leverde de 2-4 op. Het mooiste was dat Miran zelf niet door had dat hij gescoord had. Delden besloot om het tij te keren nu helemaal niet meer te gaan voetballen, alleen nog maar harde ballen, op goed geluk naar voren schieten. Nou en geluk hadden ze. Op deze manier scoorden ze de 3-, 4-, 5-, 6- en 7-4. Allemaal nog in de eerste helft.
Natuurlijk moest er even gepraat worden in de rust. Ten eerste liet ondergetekende weten dat alle spelers erg goed hadden gespeeld, en dat we zeker gingen winnen als we even iets anders gingen spelen. Onze tactiek was simpel. De laatste man blijft ook tijdens het aanvallen meer achterin staan zodat onverwachte schoten van Delden opgevangen kunnen worden. Onze toppers waren het er wel mee eens aangezien de coach beloofde dat ze dan zouden gaan winnen. Meteen na de aftrap zetten we meteen druk op onze tegenstander en bleef Kerem wat hangen. Na een paar minuten was het Luc die zich door de verdediging van Delden wurmde en de 7-5 scoorde. Nog 3 te gaan voor de winst. Even later was het Miran die net als Luc de ene na de andere tegenstander passeerde en de 7-6 scoorde. Bijna op gelijke hoogte. Alle spelers waren nu fanatiek. Moritz ontpopte zich tot een heuse balveroveraar. Elke keer wanneer Delden richting goal liep of schoot, kwam Moritz ertussen. Kerem, Noud en Luc waren druk met zowel verdedigen als aanvallen en soms was het moeilijk om een keus te maken, nu de tactiek in de 2e helft was aangepast. Dus er werden heel wat meters afgelegd om na de aanval snel weer te helpen verdedigen. Het wierp wel zijn vruchten af want Delden kwam niet meer tot scoren. Merijn kwam een keer gevaarlijk op links door maar schoot jammer genoeg net naast. Luc had meer geluk en kon 5 minuten voor tijd na een voorzet van Julian de gelijkmaker scoren met een snoeihard schot, 7-7. In de laatste 5 minuten werd er door de jongens nog alles op alles gezet om te scoren en te zorgen dat Delden niet kon scoren. Beide is gelukt. Luc schoot 4 keer achter elkaar op doel. De eerste 3 keer tegen een tegenstander aan en de 4e keer was het raak. 7-8. De aanhouder wint. Als coach ben ik erg trots dat deze jongens zo goed terug zijn gekomen van een grote achterstand en een mooie overwinning in de wacht hebben gesleept.
Heleen Klein Poelhuis.
Zondag 4 oktober heeft BSC Unisson haar 3de competitiewedstijd niet weten te winnen. Bij KOSC werd met 3-1 verloren op een ‘stil’ sportpark. Helaas, was het niet mogelijk voor supporters de wedstrijd te bekijken vanwege de nieuwe maatregelen.
In de eerste helft is er van beide kanten niet veel gecreëerd. KOSC kwam niet verder dan een goede schietkans alleen voor Luuk van Ham en een handvol corners en BSC Unisson moest het hebben van wat ballen achter de verdediging, waaruit over het algemeen ook niet veel gevaar kwam. Mocht er toch gevaar dreigen te komen dan was het de grensrechter van KOSC die hier letterlijk en figuurlijk een stokje voor wist te steken. Een terechte ruststand, waarbij je zag dat BSC Unisson toe was aan de rust.
In de 2de helft eigenlijk het zelfde spelbeeld. Een beetje rommelig veldspel van beide kanten en vooral spelend vanuit de lange bal. Weliswaar niet de manier waarop BSC Unisson wil voetballen, maar het veld was lastig te bespelen.
In de 57ste minuut was het raak voor KOSC. Zoals passend bij de wedstrijd werd er gescoord uit een standaardsituatie en het was Timo Bonke die bij de 2de paal binnen wist te tikken. Niet veel later was het Paskal ter Meer die attent was bij een corner en in de 64ste minuut alweer gelijk wist te maken. Voor Paskal ter Meer zijn eerste officiële doelpunt die op basis van zijn goede spel ook niet lang meer kon uitblijven.
In de 70ste minuut was het Jorrit Weierink die aantekende voor de 2-1, daar waar Willem Hoitzing in diezelfde aanval vol omver werd gelopen door de spits van KOSC. De scheidsrechter vond schijnbaar van niet en keurde de goal echter goed. Na de 2-1 zette BSC Unisson nog wat meer druk, maar echt grote kansen leverde dit niet op. Uit een van de tegenaanvallen wist KOSC zelfs nog de 3-1 te maken. Wederom ging er weer een overtreding aan vooraf. De linker aanvaller van KOSC rende het strafschopgebied binnen, tikte hierbij Hendrik Nijenhuis op de hakken, waardoor hij volledig vrij Jorrit Weierink kon bereiken en deze kon de 3-1 binnen schieten. Na deze goal was de wedstrijd gespeeld en had BSC Unisson het gevoel dat er meer in had gezeten. Maar helaas, volgende week een nieuwe kans thuis tegen Oldenzaal.
Kijkend naar de wedstrijd was een punt het maximaal haalbare voor BSC Unisson. Je merkte veel frustratie tijdens en na de wedstrijd door enkele dubieuze beslissingen, maar dit mag geen excuus zijn voor de nederlaag. Een wijze les voor de volgende keer is dat we ons niet uit de wedstrijd moeten halen als anderen andere keuzes maken, maar we moeten blijven focussen op ons eigen spel.
Na een gelijkspel vorige week in Overdinkel, speelde BSC Unisson zondag 27 september haar eerste thuiswedstrijd tegen Victoria ‘28. Het trainersduo Michel Weiss en Boy Jhan Jhan moesten het net als een week eerder stellen zonder de geblesseerden Pim Ratering, Frank Mosman, Nick Rademaker en Jesse Wiefkes. Voorafgaand aan de wedstrijd werd een teamfoto gemaakt door Sevrien Ferrée. Naut Verhaak was de pupil van de week.
Opstelling BSC Unisson: Luuk van Ham, Levy Hulst, Willem Hoitzing, Hendrik Nijenhuis, Michel ter Meer, Daan Wiggers, Huub Hassink, Pascal ter Meer, Martijn Brinkman, Lennart Weber en Arjan Wissink
Wissels: Michel Tieberink, Mark Rademaker, Joep Timmers, Jordy Wijnsma en Axel Roozenboom
BSC Unisson begon fel aan de wedstrijd. Victoria ’28 had moeite om onder de druk uit te komen en er ontstonden als snel enkele gevaarlijke momenten. Halverwege de eerste helft stuurde Martijn Brinkman met een steekbal Arjan Wissink de diepte in waaruit een grote kans ontstond. Het schot werd gekeerd door de keeper en kwam opnieuw terecht bij Martijn Brinkman die de 1-0 onberispelijk wist binnen te schieten. Hoewel Victoria ’28 de eerste helft weinig wist te creëren, ontstond toch net voor rust een gevaarlijk moment in het zestienmetergebied van de thuisploeg. Luuk van Ham wist de kopbal van dichtbij te pareren. Vervolgens werd de bal snel uitgenomen en via meerdere stations kwam deze terecht bij Huub Hassink. Hij stuurde Arjan Wissink met een prima steekpass richting het doel van de tegenpartij. Hieruit ontstond een kansrijke één-op-één situatie. Een van de Enschedese verdedigers besloot met een tackle in te grijpen waarop scheidsrechter Rick Lubben besloot de bal op de stip te leggen. De strafschop werd netjes binnen geschoten door Arjan Wissink. Er werd gerust met een 2-0 voorsprong.
De tweede helft begon BSC Unisson opnieuw sterk. Er werd meerdere keren de diepte gezocht, maar de thuisploeg wist de kansen niet af te maken. Op gegeven moment ontstond meer en meer ruimte tussen de linies van de thuisploeg. Daar wist Victoria ’28 niet van te profiteren. De frustratie nam toe bij de Enschedese club en de ene gele kaart volgde naar de andere. BSC Unisson had de wedstrijd eerder moeten beslissen, maar al met al is weinig weggegeven en is de wedstrijd volwassen uitgespeeld.
De eerste driepunter van het seizoen is binnen! Volgende week reizen de mannen uit Boekelo af naar het noorden van Twente. Daar wordt om 14:00 uur afgetrapt in Ootmarsum tegen KOSC. Helaas zal deze wedstrijd zonder publiek worden gespeeld. We hopen dat de coronacijfers zich de komende weken goed ontwikkelen zodat we onze supporters snel weer kunnen trakteren op een mooie pot voetbal. Blijf gezond en hopelijk tot snel!
Hendrik Nijenhuis
Op zaterdag 12 september speelde onze nieuwe JO7-1 zijn eerste wedstrijd thuis tegen het altijd lastige Bentelo JO7-1. Op 1 of andere manier komen wij in deze confrontatie altijd wat centimeters en kilo’s tekort. Zo ook deze keer. Met in ons team slechts 1 ervaren speler, Noud die al als Kabouter bij de JO7 speelde, Ties, Moritz en Merijn die over zijn gekomen van de Kabouters, Kerem en Julian die net een aantal weken zijn begonnen met voetbal en Tommy, ook afkomstig van de Kabouters en pas net 5 jaar geworden, hadden we het best moeilijk tegen de meer ervaren ploeg van Bentelo. Maar toch werd er volop gestreden. Dat kon niet voorkomen dat we al snel op 3-0 achter kwamen. Gelukkig bleven onze jongens knokken voor elke bal en kon Ties na een knappe verdedigende actie van Julian en Moritz de 1-3 maken. Hier waren ze heel blij mee. Ties maakte een ererondje alsof hij wereldkampioen was geworden. Bentelo was niet erg onder de indruk en ondanks enkele goede uitbraken van Kerem en Noud en een aantal knappe reddingen van Tommy liepen ze voor de rust uit naar 1-6.
Na de rust speelden we met 1 speler extra om te voorkomen dat de score te hoog op zou lopen aan de kant van Bentelo. Dit wierp meteen zijn vruchten af toen Merijn in de 2e minuut na rust de bal voorgaf op Kerem die koelbloedig de bal het net inschoot. Ook nu weer was het team erg blij met deze goal. Ook al stonden ze nog steeds achter met 2-6, de blijdschap was er niet minder om. Ook toen de score aan de kant van Bentelo nog verder opliep tot 10 bleef de stemming positief. Al met al was het ondanks het verlies geen verkeerd begin.
Op zaterdag 19 september speelden we onze eerste uitwedstrijd in Delden tegen de plaatselijke JO7-1. Helaas deze keer zonder Kerem die ziek thuis was gebleven. Onder leiding van Patrick, Fabian en ondergetekende liepen we vol goede moed het veld op. We zochten naar onze tegenstander maar we zagen alleen een aantal teams met oudere jongens. Durfden ze niet, was er miscommunicatie of een coronauitbraak binnen het team? Navraag leverde een verontrustend bericht op. Het team wat zich op ons veld bevond was wel degelijk onze tegenstander. Jongens van 1 tot 2 koppen groter dan die van ons. Nou bleek het zo te zijn dat deze jongens allemaal in de JO8 horen te spelen maar er waren niet genoeg voor een JO8 team waarin 6 tegen 6 wordt gespeeld, maar wel genoeg voor 4 tegen 4. Om ze toch wedstrijden te kunnen laten spelen is er een JO7 team van gemaakt en kregen de spelers de opdracht om samen te spelen en niet te hard te schieten. En wij mochten meteen starten met 5 i.p.v. 4 spelers. Op hoop van zegen dan maar.
De eerste helft gingen onze spelers onwetend van start. Het viel hen ook niet op dat we 1 speler meer in het veld hadden staan. Na een paar minuten besloot de tegenstander ons meteen te helpen door in eigen goal te schieten. 0-1 voor ons, een meevaller. Even later hadden ze door welke goal onder vuur moest worden genomen en scoorden ze van vrij veraf hard de 1-1 binnen. Echt onder de indruk waren onze jongens niet. Er werd af en toe mooi samengespeeld en eigenlijk wist Delden niet zo goed wat ze met die kleine, vlugge spelers van ons aan moesten. Na een goede aanval van Noud die door hun verdediger goed werd onderschept konden ze counteren en Tommy, die zich nu al aan het onderscheiden is als rasechte verdediger, kon de 3 tegen 1 situatie niet pareren. 2-1 voor Delden. We bleven fanatiek aanvallen en na een mooie voorzet van Julian kon Noud mooi scoren en stonden we weer gelijk. 2-2. Dit zorgde ervoor dat onze jongens vol goede moed nog meer de aanval kozen. Ook Tommy, die veel achterin te vinden was, ging op avontuur en schoot vanaf de zijlijn, halverwege het veld, hard op goal en deze poging ging helaas rakelings naast, wat zou dat een wereldgoal zijn geweest. Gelukkig hebben we meer toppers in ons team. Een paar minuten na deze poging is het wat rommelig voor de goal van Delden en besluit Moritz dan maar ineens hard uit te halen. 2-3 voor ons!! Wat een geweldige en onverwachte stand vlak voor rust. Delden is nu echt wakker geschud en begint furieus aan te vallen. Achterin was er een aantal heldhaftige reddingen van Noud en Tommy maar dat kon niet voorkomen dat Delden op slag van rust de 3-3 scoorde.
In de 2e helft wordt het leeftijdsverschil duidelijk door gebrek aan concentratie bij onze spelers. Delden loopt snel uit van 3-3 naar 6-3. Daardoor worden onze jongens ineens weer een stuk fanatieker. De ene na de andere aanval schudden ze uit hun mouw. Julian, die de 1e helft wat afwezig was, stoort de tegenstander in hun aanval en probeert zijn teamgenoten te helpen met de opbouw. Achterin voorkomt Tommy met een hele goede redding dat het 7-3 wordt en schiet vervolgens zelf net naast. Even later krijgt Merijn het op de heupen en schiet ook net naast. Na een afgeslagen aanval van Delden pakt Noud de bal van achter op en soleert helemaal naar voren waar hij de bal netjes afrond op goal. 6-4. Meteen na de aftrap onderschept Ties de bal en kan voorgeven aan Merijn die de bal meedogenloos het net in knalt. 6-5. Het wordt weer spannend. Noud soleert nog eens naar de overkant en schiet net naast. Dan zijn de knollen wel op en kan Delden alsnog uitlopen naar 8-5. Eerlijk gezegd waren we voetballend beter maar dolven mentaal en fysiek het onderspit. Maar wat is ondergetekende trots op dit strijdende team. Dat belooft wat voor de komende wedstrijden. Komende zaterdag spelen we thuis tegen Delden JO7-2 om 9.00. Toeschouwers zijn van harte welkom.
Heleen Klein Poelhuis.